Zoeken
Resultaten weergeven voor de tags 'Democratie'.
1 resultaat gevonden
-
Het verbaasde mij dat dit onderwerp hier nog niet is opengetrokken, al moet ik zeggen dat Bierbuikjes topic "Vluchtelingendeal of vrijheid van meningsuiting" met betrekking tot Böhmermann vs. Merkel hier er wel tegenaan schuurt. De context: Ebru Ebru Umar is van Turkse komaf. Ze woont al jaren in Nederland. Is succesvol columnist / criticaster. Zeer actief op social media. Inmiddels voldoende succesvol in haar werk om er twee huizen van te betalen, de ene in Amsterdam en de ander ergens in Turkije. Ebru's meest stabiele werk zijn haar columns in Metro. Daarbuiten echter doet ze nog een hoop meer, onder andere voor Libelle. Voor wie dat blad niet kent; vraag je moeder even. Het komt er voor mij samengevat op neer dat de Libelle een tijdschrift is voor de vrouw in Nederland die emanciperen wel tof vindt, maar tegelijkertijd het comfort van de rolbevestiging uit eerdere jaren wel lekker overzichtelijk vindt. Terug op haar Metro columns. Die hebben mij jarenlang vermaakt. Om de doodeenvoudige reden dat ze in die columns zo ongeveer iedere subcultuur in Nederland op de hak durft te nemen. Een spiegel voor te houden. Te confronteren met zichzelf in een scherpe, harde maar vooral ook BEGRIJPELIJKE taal. Niemand is gespaard gebleven door de jaren heen: Marokkanen, Turken, SBS6-volk, woonwagenbewoners, studenten, ouderen, babyboomers (inmiddels schuiven die bijna door naar de daarvoor genoemde categorie! - eindelijk!) import-Polen, politici, de burgerlijkheid en de elite. Ebru draagt twee nationaliteiten, ze is zowel Turk als Nederlander. Aanleiding voor dit topic Ebru Umar is vanwege een tweetal Tweets, die in de ogen van de Turkse regering beledigend zijn aan het adres van Erdogan (staatshoofd van Turkije), tijdens haar vakantie van haar bed gelicht en gearresteerd. Na een nachtje cel mag ze nu in haar huis in Turkije het proces afwachten, ze mag het land niet verlaten. De Tweets in kwestie nemen op vergelijkbare wijze zoals wij allemaal in haar columns al eens zijn benoemd (neem wel in acht de beperking van 140 karakters, derhalve weinig ruimte voor onderbouwing etc. die ze in haar columns wel geeft) meneer Erdogan op de hak. Ze scheld met de hashtag: En wat er nu gaande is.. In Turkije: het Turkse OM heeft de zaak van Ebru geschoven op de stapel waar nog 2000 andere zaken tegen journalisten op liggen die worden vervolgd vanwege het beledigen van Erdogan. Neem hierbij even in je achterhoofd dat hieronder ook een zaak mag worden meegeteld waarin een journalist op Facebook een post VAN EEN ANDER over Erdogan enkel heeft geliked. Dát schijnt al reden genoeg te zijn om iemand te vervolgen. De zaak van Ebru wordt nu voorbereid. Ebru ondertussen zit in de zon en belt zich suf met Mark Rutte en Bert Koenders (respectievelijk minister-president en minister van BUZA in Nederland) die hun best doen Ebru terug naar Nederland te krijgen of ten minste Turkije tot de orde te roepen. Turkije op zijn beurt heeft blijkbaar wetgeving waaronder ze dit soort handelen van het OM kunnen goedkeuren. Waarom dit noodzaak is voor ons kabinet Een van de kernwaarden van democratie is vrijheid van meningsuiting. En dat betekent dus letterlijk VRIJHEID van je MENING, of je die nu chargerend, pappend en nathoudend, politiek aangekleed, confronterend, scheldend of bedekt met de mantel der liefde overbrengt. (Wat er nu gaande is..) ..In Nederland: De Nederlandse programma's die ertoe doen wanneer het gaat over opinie hebben het eigenlijk over niets anders. Pauw, Nieuwsuur, Powned, Buitenhof. De zaak Ebru Umar trekt de wond die polarisatie heet in Nederland nog even wat verder open. Er zijn twee kampen te onderscheiden: Enerzijds de groep die de kernwaarde hierboven genoemd om zeep wil helpen, en anderzijds degenen die de kernwaarde koste wat kost willen verdedigen. Allerlei soorten Nederlanders geven hun mening, en allemaal zijn ze te plaatsen in deze twee kampen. Dit topic Ben ik gestart met name om de discussie open te krijgen met betrekking tot de kernwaarde "vrijheid van meningsuiting". Op dit moment is er naar aanleiding van de Ebru Umar-zaak enorm veel ge-opinie te vinden in het actuele internet en TV, waarin de twee genoemde kampen heel erg goed te herkennen zijn. Uiteraard is het enorm handig om dat materiaal te gebruiken in je argumentatie. Dit topic is niet bedoeld voor.. 1. Discussie over rechtsystemen in Nederland en Turkije 2. Scheldcanonnades 3. Inhoudelijke elementen van de Ebru kwestie te bespreken. Dat betekent: dat haar huis in Amsterdam overhoop is gehaald kan je aanhalen als voorbeeld, maar staat hier niet ter discussie Mijn standpunt Ik ben van het democratisch kamp, ik ben voorstander voor vrijheid van meningsuiting. Ik ben van mening dat je als individu op vlak van communicatie en zelfontplooiing pas echt verder komt, wanneer je in staat bent om allerlei meningen en vormen van meningsuiting te relativeren, te toetsen op validiteit en je eigen mening daarmee te vormen. En hoe je die dan vervolgens verder deelt in je omgeving is aan jezelf. Ik ben ook van mening dat de grens heel duidelijk ligt bij discriminatie en racisme/fascisme. Ook ben ik van mening dat niet iedere keer dat een groep ergens op wordt aangesproken dit bestempeld mag worden als discriminatie. Een groep is niet voor niets een groep; er zijn paralellen tussen de individuen in die groep te onderscheiden, en juist die paralellen kunnen reden zijn om een groep ergens op aan te spreken, al helemaal wanneer dit statistisch gezien aantoonbaar of ten minste logisch te beredeneren valt. Als voorbeeld, "alle bedrijven in de transportsector zijn milieuvervuilers". Door het overeenkomende kenmerk, de kern van de beroepsgroep, is dit logisch te vinden. Let op, discriminatie is een groep mensen ergens op afkeuren WAT ER OP DAT MOMENT NIET TOE DOET, niets meer en niets minder. De context waarin iemand zijn mening geeft is dus MEGA belangerijk.
