Gedichtentopic

[Dieko]

Wie heeft er een leuke sonnet voor mij?

Over geld.

Ik ben zelf bezig eentje te maken, als jullie er eentje hebben. Wil ik hem graag zien,

Bewerkt: 15 december 2009 door Dieko

[Dieko]

Het gaat over geld. Ik moet het morgen af hebben. Wie heeft er tips voor mij en kan het verbeteren?

Nog niet helemaal af

Ik ging naar de bank om mijn geld te zien  A

Ik zag de rode cijfers achter elkaar B

Had ik dit jaar maar gespaard, B

was niet verstandig. Om niet te overzien

dat ik daar lag, in 't rood, mijn poen verspild C

mijn lichaam vol van het verdriet, dom en stom D

doe mij dit niet aan, afkoopsom D

een bijstand krijgen dat mijn geld optilt C

Het was een droom. Of was het wel echt E

mijn ogen gingen langzaam open door lichten F

[Wienish]

Het gaat over geld. Ik moet het morgen af hebben. Wie heeft er tips voor mij en kan het verbeteren?

Nog niet helemaal af

Ik ging naar de bank om mijn geld te zien  A

Ik zag de rode cijfers achter elkaar B

Had ik dit jaar maar gespaard, B

was niet verstandig. Om niet te overzien

dat ik daar lag, in 't rood, mijn poen verspild C

mijn lichaam vol van het verdriet, dom en stom D

doe mij dit niet aan, afkoopsom D

een bijstand krijgen dat mijn geld optilt C

Het was een droom. Of was het wel echt E

mijn ogen gingen langzaam open door lichten F

Het is de vloeiende lijn,

tussen alle zinnen.

Vind de juiste rijm,

en je bent binnen.

Past 't in de zin,

of is 't een raar Chinees dialect,

kijk eerst wat je er zelf van vind,

voor je 't in dit topic verstrekt.

Rijmschemaletters staan niet netjes

en hoeven dus ook niet zichtbaar,

pas zodra je zelf denkt "hey wat vetjes",

dan pas maak je 't waar.

We hebben de Center en de I,

de letters en de Enter,

pas ze toe en je ziet,

jij bent er!

[Dieko]

Het gaat over geld. Ik moet het morgen af hebben. Wie heeft er tips voor mij en kan het verbeteren?

Nog niet helemaal af

Ik ging naar de bank om mijn geld te zien A

Ik zag de rode cijfers achter elkaar B

Had ik dit jaar maar gespaard, B

was niet verstandig. Om niet te overzien

dat ik daar lag, in 't rood, mijn poen verspild C

mijn lichaam vol van het verdriet, dom en stom D

doe mij dit niet aan, afkoopsom D

een bijstand krijgen dat mijn geld optilt C

Het was een droom. Of was het wel echt E

mijn ogen gingen langzaam open door lichten F

Het is de vloeiende lijn,

tussen alle zinnen.

Vind de juiste rijm,

en je bent binnen.

Past 't in de zin,

of is 't een raar Chinees dialect,

kijk eerst wat je er zelf van vind,

voor je 't in dit topic verstrekt.

Rijmschemaletters staan niet netjes

en hoeven dus ook niet zichtbaar,

pas zodra je zelf denkt "hey wat vetjes",

dan pas maak je 't waar.

We hebben de Center en de I,

de letters en de Enter,

pas ze toe en je ziet,

jij bent er!

Oh Wienish, maak voor mij een Sonnet. Dan krijg jij een lekkere sorbet!

Vandaag schrijf ik mijn eerste sonnet

ik kan het niet, en zal het ook niet kunnen

een munt kon het mij gunnen

dus daarom ben ik gaan schrijven over een studentenbudget

De mooie rare munt

verzocht ik mij een werkbeursje te gunnen

Maar ook dit jaar ging hij misgunnen

omdat mijn werk zo afsteekt op zijn aanspreekpunt

Ik had er veel moeite over gedaan

Om hem over te krijgen

Maar mij is mij niet voorbij gegaan

Op een dag kwam er een sprinkhaan

Oh oh waar kom jij vandaan

de munt heef mij afgestaan voor je leerbaan

Bewerkt: 15 december 2009 door Dieko

[Dakendak]

Ik weet niet of het goed, mooi of leuk is. Ik had gewoon zin. Het heeft niks met mij te maken.

Dood

Ik ben dood.

Zo dood als een nazibloem.

Die het niet verdiende om te sterven.

Maar toch, is ze geplukt uit het leven.

Net zoals mij. Ik wou het niet.

Maar het leven dwong mij.

Ik zou gelukkiger zijn.

Nog eentje:

Achtergelaten dood

Je ging weg.

Weg uit m'n leven.

Ik kon je achterna gaan.

Maar je wou het niet.

Je liet me achter.

Alleen.

In het donker.

Eenzaam...

En verlaten...

Maar ergens bleef je nog...

Ergens...

In het nergens...

Van...

De dood...

Heel mooi

Nee, serieus. Iemand ?

[Wienish]

Als ik je een maand niet spreek,

huil ik van verdriet.

Als ik je dan weer zie in de week

op MSN, huil ik omdat ik geniet.

Ik weet wel zeker,

mijn liefde is echt,

ik ben een openlijk spreker,

dat zich maar al te graag aan je hecht.

Het gaat me niet om wat anderen vertellen,

ook al boeit jou dat wel.

Ongelooflijk hoe jij mijn gedachten kan beknellen,

zonder jou is het leven maar een hel.

Bewerkt: 18 december 2009 door Wienish

[Wienish]

liefde en onbegrip

is wat me nakte

teleurstellingen

werken op mijn zwakte

iedere keer

van binnen een beetje kouder

het kan niet lang meer

want ik verlang naar warmte.

Warmte in mijn hart,

warmte in mijn ziel,

warmte bij jou,

degene waarvoor ik als een blok viel.

Reacties please?

[MidnightMayhem]

Vertrouwen is flauwekul.

Ik heb een cyberlief, ja weliswaar

morgen is het de eerste dag samen met haar.

Ik leerde haar een halfjaar geleden kennen,

aan zo'n meisje kon ik wel wennen.

Ik had haar nog nooit gezien

maar al snel wist ik: dit is geen domme trien.

Ik was er stapelverliefd op

er zijn niet genoeg woorden om te beschrijven

wat er toen omging in m'n kop.

Ik wou voor eeuwig bij haar blijven.

Maar toen had ze een ander van bij haar op school

en het vertrouwen was verdwenen.

Ik voelde me één of andere mongool

haatgevoelens verschenen.

Maar met die jongen liep het mis

omdat die gast een player is.

Ik was zo blij,

eindelijk had ik haar weer voor mij.

Ik ben sinds een week samen met haar

Maar voor hoelang zowaar?

Als ik dit zeg voel ik me zwaar een lul

maar vertrouwen is flauwekul.

liefde en onbegrip

is wat me nakte

teleurstellingen

werken op mijn zwakte

iedere keer

van binnen een beetje kouder

het kan niet lang meer

want ik verlang naar warmte.

Warmte in mijn hart,

warmte in mijn ziel,

warmte bij jou,

degene waarvoor ik als een blok viel.

Reacties please?

Kort maar krachtig

Bewerkt: 23 december 2009 door MidnightMayhem

[MostWantedKid]

@ Hieboven

Mooi gedicht hoor!

[BoerBanaan]

ik post hier m'n eerste gedicht Maar verwacht er niet te veel van, want verveling op school heerst

Bekerkraakbeentjes

Bekerkraakbeentjes kunnen draaien

Dat doen ze met behulp van papegaaien

papegaaien zijn geel met rood

Ja die kleuren geven ze zo blood

Wist je al dat papegaaien kunnen praten?

En geiten daarentegen blaten?

Ja dit verhaal is werkelijk waar

Dit gedicht is geschreven door Daan dus geloof het nou maar!

Tot slot de groeten van Daan

Tot morgen want hij moet gaan

[Visser23]

-

Bewerkt: 25 augustus 2013 door Visser23

[Twister24]

Niet echt een gedicht, maar wel een soort van!

Wat de grote religies over 'Shit' zeggen:

Taoïsme: Shit is.

Confucianisme: Confucius zegt: 'Shit is.'

Boeddhisme: Deze shit is slechts schijn.

Zen: Wat is het geluid van klappende shit?

Hindoeïsme: Deze shit heb je uit een vorig leven.

Judaïsme: Waarom krijgen wij altijd alle shit?

Islam: Als je in de shit zit is het Allahs wil.

Stoïcisme: Shit laat mij koud.

Katholicisme: Je zit in de shit omdat je zondig bent.

Protestantisme: Geef de shit maar aan een ander.

Calvinisme: Als je in de shit zit, werk je niet hard genoeg!

Gereformeerde kerk: Geen shit op zondag!

Christenfundamentalisme: God stuurt spoedig Grote Shit!

Jehova's getuigen: Laat u door ons uit uw shit redden!

Osho: Alleen leuke shit is echt.

Hare Krishna: Shit, shit, hare rama!

Atheïsme: Er is geen shit.

Hippies: Shit zit in jezelf.

New Age: Visualiseer een shitloze situatie.

Rastafarians: Laten we deze shit oproken!

(Uit het boek: Uit je bol: Over XTC, paddestoelen, wiet en andere middelen van Gerben Hellinga en Hans Plomp)

Ik struinde het internet af en toen kwam ik een heel mooi gedicht tegen over hoe mensen met een hond omgaan:

Wel echt lezen hoor! Hij is wel lang, maar hij is echt gewoon mooi!

Toen ik pup was, amuseerde ik je met mijn gekke streken en maakte ik je aan het lachen.

Je noemde mij je kind, en ondanks een aantal kapot gekauwde schoenen en wat vermoorde kussentjes werd ik je beste vriend.

Als ik “stout" was, schudde je met je vinger naar me en vroeg je me “hoe kon je?",maar dan gaf je weer toe en rolde je me op mijn rug om mijn buik te kriebelen.

Mijn zindelijkheidstraining duurde wat langer dan verwacht omdat je het vreselijk druk had, maar daar hebben we allebei hard aan gewerkt.

Ik weet nog dat ik 's nachts mijn neus tegen je aanschurkte en dat ik naar je diepste geheimen en dromen luisterde, en ik kon me geen beter leven voorstellen.

We maakten lange wandelingen en renden door het park, maakten ritjes in de auto, stopten om een ijsje te kopen en ik deed lange dutjes in de zon en wachtte tot je aan het eind van de dag thuis zou komen.

Geleidelijk ging je meer tijd aan je werk en je carriére besteden, en meer tijd aan het zoeken van een menselijke partner.

Ik wachtte geduldig op je,troostte je als je gekwetst of teleurgesteld was, gaf je nooit op je kop als je een verkeerde beslissing nam en sprong vrolijk in het rond als je thuis kwam.

En toen werd je verliefd. Zij - inmiddels je vrouw is geen hondenmens". Toch verwelkomde ik haar in het huishouden,probeerde haar genegenheid te geven en gehoorzaamde haar. Ik was gelukkig omdat jij gelukkig was.

Toen kwamen de menselijke baby's en ik deelde in je opwinding. Ik was gefascineerd door hun roze huidje, hoe ze roken, en ik wilde ze ook bemoederen.

Alleen maakten jij en zij je zorgen dat ik ze pijn zou doen, en ik werd de meeste tijd naar een andere kamer verbannen, of naar de bench. Oh ik wilde zo graag van ze houden, maar ik werd een "gevangene van de liefde"

Toen ze groeiden, werd ik hun vriend. Ze hingen aan mijn vacht en trokken zichzelf op wiebelige beentjes op, staken vingers in mijn ogen,onderzochten mijn oren en gaven mij kusjes op de neus.

Ik hield ,van ze en van hun aanraking - jouw aanrakingen waren nu zo zeldzaam - en ik zou hen met mijn leven hebben verdedigd als het nodig was geweest.

Ik glipte stiekem in hun bedden en luisterde naar hun zorgen en geheime dromen, en samen wachtten we op het geluid van jouw auto op de oprit.

Er was een tijd dat, als anderen je vroegen of je een hond had,je een foto van mij uit je portefeuille haalde en hen verhalen over mij vertelde.

De afgelopen jaren antwoordde je slechts "ja" en veranderde je van onderwerp.Ik was van "jouw hond" verworden tot slechts "een hond", en iedere euro die je aan mij besteedde werd er een teveel.

Nu heb je een carriére kans in een andere stad, en jij en je gezin verhuizen naar een appartement waar geen honden toegestaan zijn. Je hebt de juiste beslissing genomen voor je "gezin", maar er was een tijd dat ik je enige gezinslid was.

Ik was blij opgewonden over de autorit, tot we bij het dierenasiel stopten. Het rook naar honden en katten, naar angst,naar hopeloosheid. Je vulde de paperassen in en zei "ik weet zeker dat jullie een goed tehuis voor haar vinden".

Zij haalden hun schouder op en keken je meewarig aan. Zij kennen de harde werkelijkheid voor een hond van middelbare leeftijd, zelfs een met "papieren".

Je moest de vingertjes van je zoon van mijn halsband lostornen terwijl hij schreeuwde "Nee pappa! Laat ze niet mijn hond meenemen!"

En ik maakte mij zorgen om hem, en over wat je hem hiermee had bijgebracht over vriendschap en trouw, liefde en verantwoordelijkheid, en over respect voor alle leven.

Je gaf me een afscheidsklopje op mijn hoofd, je vermeed mij in de ogen te kijken, en weigerde beleefd miin halsband en riem mee te nemen. Je moest nog een deadline halen - en ik nu ook.

Na je vertrek zeiden de twee aardige dames dat je waarschijnlijk al maanden wist dat je zou verhuizen en dat je geen poging had gedaan om een goed tehuis voor me te vinden. Ze schudden het hoofd en zeiden "hoe kon je?"

Ze geven ons hier in het asiel zoveel aandacht als mogelijk is met hun drukke bezigheden. Ze voeren ons natuurlijk, maar al dagen heb ik geen trek meer. In het begin rende ik iedere keer als er iemand langskwam naar het hek hopend dat jij het was.

Dat je van gedachten was veranderd

Dat dit allemaal slechts een nare droom was. Of ik hoopte tenminste dat het iemand was die medelijden met me had, die me zou redden.

Toen ik me realiseerde dat ik niet opkon tegen die met gekke fratsen aandacht vragende pupjes, die geen idee hadden wat hen te wachten stond, trok ik me maar terug in het verste hoekje van mijn kennel en wachtte af.

Ik hoorde haar voetstappen toen ze me kwam halen aan het eind van de dag, en ik liep met haar terug de gang door naar een aparte kamer. Een gelukzalig stille kamer.

Ze plaatste me op de tafel en wreef over mijn oren en vertelde me dat ik me geen zorgen moest maken. Mijn hart bonkte in afwachting van wat er ging gebeuren, maar ook voelde ik een zekere opluchting.

De "gevangene van de liefde" was aan het einde van haar dagen gekomen. Omdat het mijn aard is, had ik met haar te doen. De last die zij moet torsen is zwaar, dat weet ik zoals ik ook altijd jouw stemmingen aanvoelde.

Voorzichtig plaatste ze een tourniquet om mijn voorpoot terwijl een traan over haar wang gleed. Ik likte haar hand op dezelfde manier als ik altijd bij jou deed om je te troosten, al die jaren geleden.

Met grote vaardigheid liet ze de injectienaald in mijn ader glijden. Toen ik de steek voelde en de koele vloeistof die zich door mijn lichaam verspreidde, ging ik slaperig liggen, keek haar in de ogen en fluisterde "hoe kon je?"

Misschien begreep ze mijn hondentaal, want ze zei "het spijt me zo".

Ze hield me tegen zich aan en legde mij haastig uit dat het haar taak was ervoor te zorgen dat ik naar een betere wereld ging, waar ik niet genegeerd, mishandeld of verlaten kon worden of voor mezelf moest zorgen een plaats van licht en liefde,

zo verschillend van dit aardse bestaan. Met het laatste beetje energie dat ik nog had, probeerde ik haar met een laatste kwispel te vertellen dat mijn "hoe kon je?" niet tegen haar gericht was. Ik dacht aan jou, lieve baas.

Ik zal altijd aan je denken en altijd op je wachten.

Moge iedereen in je leven je zoveel trouw betonen.

Bewerkt: 23 februari 2010 door Twister24

[Visser23]

Waarom is het niet echt een gedicht? Het hoeft niet te rijmen hè.

@Hierboven: Dat is meer een verhaal

[Twister24]

Waarom is het niet echt een gedicht? Het hoeft niet te rijmen hè.

@Hierboven: Dat is meer een verhaal

Het is niet echt een gedicht omdat het niet echt... Naja laat maar!

En het is geen verhaal hoor!

[Visser23]

Het is niet echt een gedicht omdat het niet echt... Naja laat maar!

Vertel het maar hoor.. Nu wil ik het weten ook Want ik ben nu benieuwt of je wel weet wat gedichten zijn. Met school zijn wij er nu mee bezig, om allemaal gedichten te behandelen. Dit gedicht rijmt echter niet, maar aan de opbouw (2 kwatrijnen, 3 terzetten) kan je zien dat het een gedicht. Het is alleen met veel chutes, maar zonder een rijmschema of wat dan ook